Weer thuis!

We zijn weer thuis!
Zoals in ons vorig verslag staat zijn we om 4.30 uur opgestaan en de laatste spullen ingepakt. Ontbijten doen we op de luchthaven, dus redelijk snel klaar. Even voor vijf uur heb ik de Uberknop op mijn mobiel ingedrukt en 5 minuten later stond de auto voor ons motel. Onvolprezen!

Het was een half uurtje rijden naar de luchthaven, dus rond half zes konden we gaan inchecken. Dat gaat allemaal digitaal. Het enige was ik moest doen is mijn paspoort in de machine doen en de rest wordt gedaan. Ook Marianne’s paspoort nog even en alle benodigde papieren komen uit de printer rollen. De kofferlabels en alle instapkaarten van de drie vluchten.
We vliegen eerst naar Auckland en hebben daar een overstap op het vliegtuig naar Singapore. Naar Auckland is 1½ uur vliegen dus voor we de koffie op hadden gingen we al landen. Daarna konden we alles redelijk rustig doen. Wandelen naar International Departures via een groen lijn die op de stoep is getekend. Circa 20 minuten lopen. Zijn de spieren vast los, want bij de volgende vlucht is het 8 uur zitten.

Hier gingen we door de douane en konden we nog een kopje koffiedrinken. We vliegen nu met een Boeing 787, een grote dus. Deze vlucht wordt gedaan door Air New Zealand. Hier gaan ongeveer 450 passagiers in. De vlucht duurt in totaal 10 uur en 45 minuten. Althans, dat was de bedoeling. Maar hierover later in dit verhaal. De zit in deze Boeing is maar middelmatig. De beenruimte is niet echt groot en de stoelen zijn smal. Maar goed, we gaan richting huis, dus niet zeuren. We kregen een lunch. De vliegtuigmaaltijden kunnen ons, zachtjes gezegd, nog steeds niet erg bekoren. Flauw en smaakloos, maar je hebt tenminste een maagvulling. Je kunt kiezen uit kip met rijst, noedels met iets en bief met groente. Klinkt goed, maar eigenlijk niet te pruimen. Het lekkerst is het toetje, een soort van opgesteven vla.
Vlak voor de landing kregen we ook nog een ‘diner’ met dezelfde ingrediënten als boven omschreven. Nu iets anders gekozen, anders wordt het zo eentonig. 😁

Na bijna 11 uur op onze kont te hebben gezeten, gelezen, filmpje bekijken en een Sudoku doen, gaan we landen. Op het schermpje voor je kun je tijdens de hele vlucht volgen waar we zijn, hoe hard het gaat en hoe hoog we vliegen. Tijdens de landing waren we op zo’n 300 meter van de grond toen er ineens weer vol gas werd gegeven en we binnen een zucht weer op 500 km/uur en een hoogte van 1 kilometer zaten.
Dat was even schrikken. Dit is de eerste keer dat we dit meemaken. En we hebben toch al heel wat vluchten achter de rug. Maar het personeel achter in de cabine bleef gewoon doorpraten en lachen, dus dat werkte wel geruststellend.  We moesten dus weer een nieuw rondje maken boven het noorden van Sumatra om weer goed in de richting te komen. Kun je mooi zien op dat schermpje. Het duurde dus ongeveer 20 minuten voor we weer de daling inzetten. Nu ging alles goed (weliswaar met een hoop trillingen en schudden) dus kwamen we veilig aan de grond. Toen we dus reden zagen we waarom(waarschijnlijk) de daling werd afgebroken. Er kwam een hoosbui naar benden waar de honden geen brood van lusten. Vergeleken daarmee was de bui die wij in Wellington over ons heen kregen een miezer buitje. En die vonden wij al erg.

Maar goed, we waren veilig op Changi Airport in Singapore. We hebben hier een overstap die 7 uur duurt. Nu hoef je je hier niet te vervelen want het is één van de mooiste en grootste vliegvelden van de wereld. Het bestaat uit 4 terminals die onderling met treintjes zijn verbonden. Ze hebben een tekort aan bestuurders 😂dus ze zijn automatisch gemaakt. Een gek gezicht: een treintje zonder machinist. Maar het gaat al jaren zo.
Op Changi hebben alle grote modewinkels, parfumfabrikanten, horlogemerken en meer van dat soort een winkel. De één nog groter en mooier dan de andere.
Het is dus geen straf om hier een poosje zoet te brengen en je te vergapen aan al die glitter en glans.
Mar na twee uur wandelen heb je het wel gezien en zijn we een drankje gaan nuttigen. Marianne heeft het rode watermeloenen sap weer ontdekt en ik zag weer een Heineken!
We hebben een comfortabele stoel uitgezocht, want die zijn in voldoende mate aanwezig. Dus lezen, puzzelen en een dutje om de komende 4½ uur door te komen. Op tijd hebben we de wandeling aanvaard naar onze Gate. Vanaf ons punt 20 minuten lopen!

We gaan verder met Singapore Airlines met een Airbus A350-900 Ook al zo’n grote. Ook rond de 450 passagiers. We zitten op rij 53 De stoelen in dit vliegtuig zijn wat comfortabeler. Ze zijn breder en je kunt je benen ook goed strekken. Fijn als je onderweg wat bewegingsoefeningen wil doen. Want je wordt wel stijf van al dat zitten. Deze rit duurt 14 uur en 15 minuten!
Vlak na de gebruikelijke maaltijd (iets beter dan de vorige vlucht, maar nog steeds een maagvulling) hebben we een slaappil ingenomen en zijn in slaap gesukkeld. Die slaappil is om te proberen een jetlag zo veel mogelijk tegen te gaan. Door het tijdsverschil lijkt dat goed te komen. We vertrekken om 23.55 uur Singapore tijde en we landen vrijdag 6.30 u in Amsterdam.

Rond 4 uur Nederlandse tijd werden we gewekt voor een ontbijt. Daarna is er van slapen niets meer gekomen. Marianne heeft met haar buurman links de rest van de tijd gepraat en ik ben een film gaan kijken.

Mooi op tijd geland en de koffers waren er ook snel.
Daarna op weg naar het NS-station. Hier begon een puzzeltocht. Voordat we vertrokken hadden we via de NS-planner de rit gepland. Op Schiphol opstappen en Veenendaal De Klomp uitstappen. Helaas was alles weer veranderd. Nu zijn we in de trein gestapt en overgestapt op Amsterdam Centraal en Utrecht. Wat een gesjouw met de koffers. Maar we waren om half elf thuis.

Eind van de middag was alles weer gewassen en opgeruimd!

We hebben deze vakantie ruim 5300 kilometer gereden in 36 dagen. Heel veel mooie dingen gezien en prachtige herinneringen gemaakt. En dankbaar dat het weer in goede gezondheid is afgerond. Lieve groeten en gelukkige feestdagen en een gezond 2024!!!!   AB EN MARIANNE😘💕