Richting Tasmanzee

Vannacht bleek dat we een verkeerde keuze hadden gemaakt met het appartement. Het appartement viel weinig op af te dingen. Weliswaar klein, maar alles wat er benodigd was, was aanwezig. En in moderne conditie. Alleen hadden we niet voorzien dat het langs een doorgaande route lag. Wat overdag nog als redelijk werd gevonden bleek ’s nachts toch wat minder. Regelmatig kwamen er grote vrachtauto’s langs met de nodige herrie. Omdat we alleen aan de voorkant konden ventileren met ramen open, werd het een onrustige nacht.

Maar toen we ’s morgens definitief wakker werden en naar buiten keken stond de zon aan de hemel en de berg Mount Ruapehu ons in volle glorie aan te staren. Wat een mooi moment om wakker te worden. Dus direct foto’s en film gemaakt. En alle sores van de nacht vergeten.

Over de appartementen gesproken: we zijn er tot nu niet veel tegen gekomen die echt tegenvielen. Dargaville was de minste. Wel is het altijd een verrassing hoe de kookplaat werkt.
Als je een appartement of motelkamer binnenkomt valt op dat alle stekkers uit de stopcontacten zijn. Op die stopcontacten zit ook altijd een schakelaar die je aan moet zetten als je gebruikt maakt van stroom. Soms vervelend als je dat vergeet, vooral als je apparaten moet opladen. Bij direct gebruik zie je dat gelijk, maar als je laptop uitvalt zonder stroom is dat vervelend.

Over die kookplaat: soms zijn ze modern en soms van die hele oude spiralen. En alle uitvoeringen die daartussenin vallen. Bij de één moet je de schakelaar linksom draaien en bij de andere rechtsom. Soms nog een extra handeling om het apparaat aan de gang te krijgen. Tot nu toe steeds gelukt! We hebben elke keer lekker gegeten hoor.

Weer op tijd vertrokken richting Whanganui. Vanaf gisteren (Napier) gaan we het Noordereiland dwars oversteken, dus van de South Pacific Ocean naar de Tasman Zee. In totaal ruim 250 kilometer.

Wat betreft de muziek in de auto heb ik een disjockey gevonden die met me mee mag rijden. Als ze steeds maar de goede radiozender zoekt gaat alles goed en mag ze mee verder. 😊😊

De route ging weer door zeer bergachtig landschap, maar was goed te rijden. Weer prachtige vergezichten. Langs de weg in de weiden veel schapen, die vaak tot op de bergtoppen aan het grazen waren. Ook veel koeien (meestal stieren) gezien op de uitgestrekte weiden. We hoorden dat er meer schapen dan mensen wonen in Nieuw-Zeeland. Veel schapen waren al geschoren, maar ook heel veel niet. Gezien de uitgestrektheid van de weiden krijg je ze ook niet snel bij elkaar!

Onderweg 1 waterval tegengekomen, de Raukawa Falls. Goed om ook de benen even te strekken.

Omdat het nog te vroeg was om in te checken bij ons motel (afstand circa 100 kilometer) zijn we het centrum van Whanganui ingedoken. Mijn tegoed op mijn telefoon van Vodafone was op en hoewel ze vertelden dat dit heel simpel was te verhogen zijn we toch maar even de One-shop (zoals Vodafone tegenwoordig heet) ingelopen. Daar hielpen ze ons prima. Was ook niet simpel, had het zelf niet voor elkaar gekregen!!

Daarna de Bason Botanical Garden (even buiten Whanganui) bekeken en er rondgelopen en gereden.
Mooie tuin. Op een bepaalde plaats in de tuin aangekomen zagen we bekende dingen en bleek dat we er in 2006 ook waren geweest. De tuin is veel veranderd dus toch was het anders. Nog even een lekker ijsje in de stad gehaald, door de winkelstraat gewandeld en terug naar ons huisje.

Daarna ingecheckt bij ons motel en de spullen uitgepakt. Omdat het nog redelijk vroeg was zijn we weer naar het centrum gegaan (800 meter hier vandaan) en rondgewandeld. Wel als beloning een ijsje gescoord!

Terug in ons motel even ontspannen met een drankje. Stoeltjes in de zon en genieten. Fijne dag gehad.

Daarna de werking van de kookplaat uitgevogeld en gekookt. Het was weer anders maar is gelukt.

Morgen gaan we naar Welly (zoals Wouter het noemt). We zijn benieuwd wat we daar gaan aantreffen. Hebben er zin an.

Hebben ook net de uitslagen van de verkiezingen zitten bekijken. Een beetje verrassend, maar toch niet geheel onverwacht!