Weer bootje varen!

Het zonnetje scheen weer van ochtend. Een goed voorteken voor een droge boottocht. Vroeg (rond 7 uur) opgestaan. We worden om half negen bij de boot verwacht en voor we hier zijn is het nog een half uurtje rijden.

De start van de boottocht is in Kaiteriteri, een plaatsje aan de rand van het Abel Tasman National Park. Wij gaan met deze boottocht het park vanaf de zee bekijken.
In principe is deze boottocht bedoeld om wandelaars af te zetten op de diverse stranden langs de kust. Vanaf die stranden kan men dan diverse wandeltochten volbrengen. En na afloop weer opgehaald worden uiteraard. Want het Abel Tasman National Park is zo groot dat je weken nodig hebt om een deel te kunnen bekijken. Vanaf de stranden waar de wandelaars werden afgezet zijn er diverse trails uitgezet. De afstanden varieerden van een half uur en 1 kilometer (bij eb) tot 10,6 kilometer. Bij één wandeling kon bij hoog water de wandeltijd 1 uur hoger zijn. Dan moest je een stuk omwandelen. En als je weet dat er niets vlak is in dat park, dan snap je hoe zwaar dat kan zijn. Voor de 10,6 kilometer wandeling staat een geschatte tijd van 4 uur!

Wij gingen met de boot tot het meest noordelijke punt van het park. Althans waar de boot kwam. De totale boottocht nam 3¼ uur in beslag, inclusief de 5 tussenstops ten behoeve van de wandelaars. Onderweg kwamen er steeds wolken aanwaaien die gelukkig ook weer verder gingen. De hele bootreis prima weer gehad. Er waren twee dekken; boven in de wind en zon of beneden achter het glas, maar met minder uitzicht. Regelmatig waren we dus boven te vinden. Genoten van de zon!! En de prachtige vergezichten en wolkenpartijen.
Af en toe was de golfslag behoorlijk en maakte de boot rake klappen. Op die momenten mochten we ook niet op het bovendek zitten! Zijn niet zeeziek geworden!

Ongeveer 90 personen startten met de boottocht. Onderweg werden er vele personen afgezet op verschillende stranden.
Langs de kust was veel mooie natuur te zien, zoals ook bij Apple Tree Bay. Daar staat een rots in zee van circa 10 meter doorsnede die exact in het midden in tweeën is gebarsten. Deze rots heet dan ook the Split Apple.

Op één van de noordelijkste punten van de tocht is een Lodge (Awaroa Lodge) gebouwd waar je kunt verblijven. Je kunt er alleen met de boot komen. Hier kwamen mensen aan boord die daar dus hadden verbleven en mee teruggingen naar Kaiteriteri.

Terug in Kaiteriteri geluncht en van de toiletten gebruik gemaakt voor de nog lange rit naar Westport.
Hierbij gereden over de Motueka Valley Highway. Een prachtige rit met vele gezichten. Na iedere bocht had je weer een compleet ander uitzicht. De dashcam is veel aangezet om later die beelden nog terug te kunnen kijken in onze video.

Onderweg nog een enkele Scenic Views aangedaan om de benen even te strekken en de concentratie weer vast te leggen. Het was een rit van 233 kilometer, maar wel prachtig en leuk om te doen. Om half vijf waren we in onze accommodatie in Westport.

Het laatste uur van de rit begon het steeds vaker te regenen en op de plaats van bestemming was het echt nat. Terwijl Ab dit zit te typen en ik zat te lezen voelen we nog steeds de golfslag van de boot. Moet niet gekker worden: vannacht liggen we nog te deinen! 😂😂