Nog even vulkanisch!

De regen schijnt een beetje weg te trekken. Vanmorgen waren de straten nog nat maar de lucht droog.

Vandaag onderweg naar Taupo. Onderweg komen we leuke dingen tegen die we willen bekijken. Maar als eerste gingen we in Rotorua naar een parkje wat we in 2006 al hadden ontdekt. Toen waren we hier ook! Midden in de stad ligt een vulkanisch gebiedje waar de stoom van het water komt. Dat zie je ook uit de vele putdeksels, ook daar komt soms stoom uit. Het park was wat (nou ja wat) gemoderniseerd maar van het water kwam nog steeds damp en een fikse zwavellucht. Even rondgelopen en uiteraard foto’s gemaakt en gefilmd. Nostalgie!
Daarna wilden we naar The Living Maori Village. Daar waren we toen (2006) ook al geweest en konden we vrij rondlopen in dat dorpje. Het dorpje kijkt uit op de geisers van Te Puia waar we gisteren waren. Helaas, nu gaat alles met begeleiding en de eerste rondleiding is om 11 uur. Gezien ons programma de rest van de dag besloten om dit maar voorbij te laten gaan. Jammer. Hier hebben we goede herinneringen aan.

Dus verder richting Taupo naar Wai O Tapu. Een thermisch park waar vele bijzondere dingen zijn te zien. De foto’s laten dit wel zien. We hebben de ronde van ca. 1½ kilometer gelopen. De vele kraters van de vulkaan geven bijzondere plaatjes. Van de champagnepool hebben we de meeste foto’s gemaakt.
Je komt hier alle kleuren tegen van mineralen die uit de aarde komen. Soms van 2 kilometer diepte. Ook is er een krater, groen van kleur, die heel erg giftig is. De temperatuur van alle pools die we zagen varieert van 50 tot 100 graden. Een sprookjesachtige omgeving. Na een lichte lunch weer verder naar het zuiden.

10 kilometer vóór Taupo zagen we Lava Glass. Hier wordt glas geblazen met zeer bijzonder vormen en kleuren. We mochten zien hoe de glasblazer een gekleurde schaal maakte. Dat duurde ongeveer 25 minuten dat de man van een bolletje glas met diverse kleuren een schaal van circa 25 centimeter maakte. Bijzonder om te zien. Kunstig!! Twee dezelfde schalen waren toch verschillend!

Daarna de winkel doorgelopen waar alle werken staan die daar worden gemaakt door de glasblazers. De prijzen die ze vragen voor een (prachtige) vaas gaat ons budget ver te boven. $ 8000,00 voor een grote vaas is gewoon. Ook kleinere objecten waren prachtig maar niet betaalbaar. Wel logisch als je ziet wat een hoop werk het is.

Er was ook nog een Sculpture Garden. Hier waren in de natuur tussen heggen en bomen ook glazen kunstwerken waren tentoongesteld.

Daarna weer verder richting de Huka Falls, een rivier die door een smalle kloof wordt gedwongen. De Wairakirivier wordt van breed (50 meter) naar smal (circa 5 meter) verder geduwd en wordt dan de Huka Falls. Het water stroomt met grote kracht en wordt vol met zuurstof gebracht. Hierdoor ontstaat de helderblauwe kleur van het water. Indrukwekkend om te zien. En een behoorlijk geraas van het bulderende water. Het totaal is zo’n honderd meter lang. Aan het eind wordt de rivier weer circa 40 meter breed.

Daarna naar (waarschijnlijk) voorlopig het laatste thermische verschijnsel in de omgeving. Craters of the Moon is het park waar we nog even naar toe gaan. Het is een grote krater van honderden jaren geleden maar over het hele gebied zie je stoom uit de grond komen. Je denk dat het tussen het gras vandaan komt maar het zijn allemaal kleine kratertjes. Sommige 20 centimeter in omvang maar ook grotere van een halve meter.  
Eigenlijk viel het een beetje tegen, want heb je er één gezien dan heb je ze allemaal gezien. Niets spectaculairs!

Het was dus een druk dagje. We zitten weer in een prachtig appartement. Marianne heeft weer goed gekozen.
Nog even boodschapjes gedaan en daarna gekookt. Verder een rustige avond.

Het weer was vandaag weer goed. Licht bewolkt met af en toe een flets zonnetje. Het schijnt de komende dagen beter te worden.

Morgen richting Napier!