Napier

Vanochtend aan de oever van Lake Taupo wakker geworden met een half bewolkte lucht. We hebben een vast ritme gekregen. 8 uur gaat Monty Python zingen om positief wakker te worden. Daarna ontbijten, afwassen, de koffers pakken en rond half tien wegrijden. Tot nu toe gaat dit feilloos.

Vandaag gaan we richting Napier. Niet zo’n grote afstand maar wel een bergachtige weg. En we weten wat dat betekent: klimmen, dalen en draaien. Maar de vergezichten blijven mooi. 50 shades of green is het bij ons. Hier noemen ze deze weg de Pacific Thermal Highway maar na enkele kilometers zijn we hem de Brem Highway gaan noemen. Enorme struiken brem sieren de weg. Prachtig om zo’n gele gloed te zien.
Helaas begon het na een tiental kilometers weer te regenen en kwamen we in laaghangende bewolking terecht. Links en rest mist, dus regen.
Onderweg, na circa 55 kilometer, even gestopt voor een lookout voor de Waipuha waterval. Toeval wilde dat het net even droog werd en we dus mooie foto’s en video’s konden maken.
Daarna nog circa 30 kilometer door de wolken, dus regen, gereden en daarna werd het droog. Een flauw zonnetje en stijgende temperatuur.

Rond half 1 arriveerden we in Napier. Te vroeg om naar onze overblijfplaats te gaan, dus de auto in het centrum geparkeerd en gaan wandelen. Dit centrum is geheel in de stijl van art-deco.

Nu eerst een beetje geschiedenisles: Op 3 februari 1931 werd het grootste deel van Napier met de grond gelijkgemaakt door een aardbeving. Een groot deel van het huidige Napier lag onder zee voordat de aardbeving het boven zeeniveau bracht. De aardbeving heeft een gebied van 1500 km² opgetild en een maximale opstijging van 2,7 meter veroorzaakt. Het centrum van Napier, verwoest door de aardbeving, werd herbouwd in de art-decostijl die populair was in de jaren dertig.
Er is ieder jaar een art-deco festival wat mensen over de hele wereld hiernaartoe brengt.

Het centrum bestaat nu uit 3 lange straten met zijstraten die nog geheel in die sfeer zijn. Genoten hebben we. We hebben veel opnames gemaakt en zie thuis wel hoe we dat gaan sorteren.
Er was ook nog een winkel/museumpje dat alle elementen uit die tijd verkocht en tentoonstelde. Er stond een pop met hele mooie kleding aan, zoals in de Great Gatsby film. Was ideaal geweest voor het kerstbal van Mila op school.
Was heel mooi om te zien, mede omdat er een flauw zonnetje scheen.

Daarna ingecheckt in ons motel en de spullen uitgepakt.
We zijn toen nog even naar de Sunken Gardens gelopen. Een tuin die verdiept is aangelegd. Het zag er prachtig uit. Heerlijk om zo langs de oceaan te wandelen over een prachtige boulevard.

Na onze maaltijd en de koffie zijn we nog even het ‘dorpie gaan rooi verf’. Een Afrikaanse uitdrukking voor uitgaan.
We zijn al twee keer eerder in Napier geweest en bij één van deze gelegenheden een drankje gedronken in de Lone Star, een kroeg in het centrum. Ik herkende het ’s middags al, maar Marianne nog niet. Eenmaal binnen kwamen de herinneringen weer. Met Janny en Aart hebben we hier in 2006 een drankje (of meerdere) gedronken. Gezellig.

Daarna weer terug naar ons hutje en klaargemaakt voor de nacht.

 Eerst lekker douchen en weer een heel goed bed.