Op weg naar de gletsjers

We gaan vandaag richting de gletsjers. Wel nog een stukje rijden maar dat zijn we onderhand wel gewend.
In het dorpje Hokitika eerst nog even een rondwandelingetje gemaakt. Het dorpje staat bekend om zijn jade industrie met vele werkplaatsjes waar dat wordt bewerkt.  In het leuke dorpje zijn veel van dat soort winkels met daarachter een werkplaats. Achter glas kun je zien hoe het bewerkt wordt, maar daar word je niet veel wijzer van omdat de werkers ver van de afscheiding hun werkzaamheden doen. Wel draaien ze in de winkels een video met wat meer gedetailleerde bewerkingen. Heb ik staan bekijken terwijl Marianne in de winkel rondstruinde. Hele mooie sieraden maken ze van jade.

Daarna naar het Kiwi Centre. Dat is een soort van museum waar (bijna) alle natuur aanwezig in Nieuw-Zeeland te zien is. Het is geen museum zoals wij gewend zijn als modern, strak en nieuw gebouw wat aan alle tegenwoordige moderne eisen voldoet, maar een oud gebouwtje van hout met vele vitrines, aquaria en waterbassins.
We waren er even voor 10 uur en konden gelijk doorlopen voor het voeren van de eels. Ik hoor jullie al denken: wat zijn eels? Eels zijn uit de kluiten gewassen palingen. Ze starten als glasaaltjes van enkele millimeters en groeien in de loop van de tijd uit tot eels. Ze groeien circa 2 centimeter per jaar! In het bassin zaten grote eels van 60 tot 100 centimeter. Maar ze kunnen nog ouder worden. Eén was er van circa 100 jaar oud. Die lag te slapen onder in het bassin.
Om de paar jaar worden deze eels weer uitgezet in de natuur waarna zij hun oorspronkelijke leven weer opvatten. Op het moment dat ze willen (de natuur roept) gaan ze vanuit de rivieren in Nieuw-Zeeland weer terug naar hun geboorteplaats en dat ligt in de buurt van Tonga, Fiji en Samoa, een eilandengroep in de South Pacific Ocean. Daar paaien zij en gaan dood. De eitjes drijven in de richting van Nieuw-Zeeland en gaan daar een eigen leven beginnen.
Marianne mocht ‘helpen’ met het voeden. Moest ze wel voor op de knieën! Wel een kans die je moet grijpen vind ik. Met een soort lange pincet stukjes vlees in de monden stoppen. Ze zien namelijk erg slecht, maar ruiken heel goed.
Toen konden we naar het nachtverblijf van de Kiwi. Er liepen er 2 in het donker, omdat het nachtdieren zijn en overdag slapen. We moesten heel stil zijn en geen foto’s maken.

Daarna verder nog even rondgelopen en veel planten, vogels en vissen bekeken die in Nieuw-Zeeland leven. Het was een leuk uitje.

Rond 11 uur weer de auto in, richting de Glacier Highway naar Fox Glacier. Onderweg nog even een koffie, lunch en plaspauze en verder tot de Franz Josef Glacier.
We hebben even in het dorpje rondgelopen, maar dat was een en al commercie met betrekking tot de helikoptervluchten etc.
Dus toen maar even verder gereden naar de wandelingen voor het uitzicht op de Franz Josef gletsjer.
Het was de hele dag al wisselend bewolkt en een flauw zonnetje. Laaghangende bewolking op de bergtoppen.
Op de parkeerplaats staande hebben we een foto en film gemaakt van een klein stukje gletsjer. De bewolking dreigde alles te gaan bedekken. Was goed gekozen. Na de wandeling naar het uitzichtpunt op de gletsjer was alles door de wolken bedekt en viel er een lichte regen. De gletsjer was niet meer te zien! Toch mooie watervalletjes en rotspartijen gezien.
Wat ons wel opviel was dat in 2006 toen we hier waren de gletsjer een stuk verder tot beneden liep. Nu was dat een en al rots en grind. Vele honderden meters gletsjer zijn verdwenen!!

Daarna weer terug in de auto voor het laatste stukje naar Fox Glacier waar ons motel staat.
We zijn ingecheckt en hebben nog even met de motelbaas gesproken. Omdat wij morgen een helikoptervlucht boven de gletsjer hebben besproken is de bewolking niet gunstig. Hij vertelde dat de weersverwachting voor morgen iets beter is, maar het was de laatste week erg bewolkt in de omgeving. Hij hoopt voor ons dat het morgen beter wordt.
Het uitzicht vanuit ons appartement op de bergen is niet hoopvol maar als we de andere kant opkijken schijnt de zon. We hopen maar op beter weer anders gaat de heli niet door. Zou jammer zijn, maar je kunt het weer niet dwingen en zullen we iets anders moeten gaan doen.

Morgenvroeg gaan we als eerste naar Lake Matheson. Bij mooi weer is daar een mooie weerspiegeling in het water te zien. We gaan op onze knietjes vanavond! Marianne als gedoopt katholiek moet toch iets kunnen regelen. {Marianne heeft al veel te veel goeds in haar leven kunnen regelen hoor} dus verwacht er niet te veel van haha.