In de wolken!

Onze gebeden zijn gehoord. Vanochtend was het prachtig weer zonder een wolkje aan de hemel.
Wat boffen we toch. Na het ontbijt als de donder naar Lake Matheson. Dat ligt aan dezelfde weg als ons motel. 6 kilometer rijden en we waren er. Je moet er vroeg bij zijn om de weerspiegeling van Mount Cook en Mount Tasman in het water te kunnen zien. En ook het geluk hebben dat de zon schijnt. En dat geluk hebben we.
Rond negen uur waren we daar en hebben eerst een fikse wandeling moeten maken om bij het uitzichtpunt te komen.
Voor het mooiste plaatje waren we eigenlijk al te laat want er was een lichte rimpeling in het water. Maar toch een prachtig gezicht. Onderweg met de wandeling ook al mooie dingen gezien. Iemand wees ons op een varenblad in het water om te fotograferen. Wat een apart plaatje is dat geworden. Ook andere bomen en struiken, vooral varens, gezien.

Op de terugweg hebben we eerst even koffie tot ons genomen, uiteraard met een versnapering. We hebben al aardig wat calorieën verbruikt! 😊We zaten in de zon op het terras met uitzicht op Mount Cook. Het is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland (3754m) en Mount Tasman ernaast (3498 m) Sir Edmund Hillary trainde op Mount Cook voordat hij naar de top van de Mount Everest klom. Mount Cook beklimmen blijft de ultieme uitdaging, maar er zijn nog meer bergtoppen die populair zijn onder lokale, ervaren bergbeklimmers.

Terug in het motel hebben we eerst de afwas even gedaan. Hadden we even overgeslagen om maar zo vroeg mogelijk bij het Lake te komen.

Om half elf richting het dorpje Franz Josef Glacier gegaan. Daar was het vertrekpunt van de helikopter. De afspraak was om 13. 00 uur. Omdat het al een klein beetje bewolkt werd zijn we maar wat eerder vertrokken om te zien of het wel doorging. Ons aangemeld en wat bleek: we kunnen mee op een vroegere vlucht. In verband met de wolken wilde men niemand teleurstellen. We konden mee op de vlucht van 11.45. Wat een bof want er kwamen al wat wolkjes aan.
Eerst kregen we een veiligheidsinstructie en werd verteld wat we wel en niet mogen.
Er zitten 6 passagiers in een helikopter. Met een busje werden we vervoerd naar de het ‘vliegveld’ een kilometer of 6 verderop.

Wij zaten op de tweede rij met 4 personen. Geloot werd wie er bij het raam mocht zitten. Na de landing op de gletsjer moest er van plaats worden gewisseld.
Het was een sensatie. Opstijgen en dan over de bomen richting gletsjers. Genoten van elke seconde. Heel veel foto’s en video gemaakt. We zien wel of er goede foto’s bijzitten. Veel om je heen kijken en kippenvel krijgen!

Op de gletsjer geland en uitgestapt. Je zakte tot kuithoogte in de sneeuw. Lopen was erg moeilijk maar we hebben het gedaan. Foto’s gemaakt en weer terug in de helikopter.
Om dit mee te mogen maken is een geschenk uit de hemel. Zeker omdat vandaag de zon volop scheen. Eenmaal boven de gletsjers kwamen er toch wat meer wolkjes, maar dat maakte het extra mooi.

Na een klein half uur was de pret over, maar de napret duurt nog steeds voort in onze hoofden.

In het dorpje nog geluncht en daarna weer 23 kilometer terug naar ons motel. Gelijk even boodschappen gedaan voor het ontbijt voor morgen.
Even ontspannen en gedoucht en daarna zijn we in het restaurant op de hoek lekker gaan eten.